හහ්
හහ් හහ් උඹ හිතුවද උඹව
බේරගන්න ආපු එකෙක් කියල ? සෝ සොරි කොල්ලෝ
ඒ ආවෙ කුරියර් එකකින් මගෙ මිනිහා එවපු පාර්සලයක් පව් උඹ හිතන්න ඇති
උඹට බේරෙන්න පුලුවන් වෙයි කියලා නේද ? ආහ් පර බල්ලා ? ඉදා
උඹට , ආන්ටි මගෙ යටි බඩට තද පයින් පාරක්
ගහලා මාව බිම දාලා පාගන්න ගත්තා මුලින්ම මගෙ කකුල් වලින් පටන්ගත්තා හෙමින් හෙමින් ආන්ටිගෙ කකුක් දෙක මගෙ චූව හරියට ආවා ඒ හරියත් තදින්
පාගන්න ගත්ත. "රිදෙනවද උඹට ? ආහ් හොදට විදවපන් එදා මට කරපු අපහාසයට
මේ හොදටම මදි" කියලා ආන්ටි මගේ බඩ, හොදට පාගලා පපුව ගාවට ආවා ඇවිත් කකුල් වල ඇගිලි වලින්
මගේ චිච්චි දෙක අඹරලා අදින්න ගත්තා අම්මෝ ඒ වේදනාව, මතක්
වෙනකොටත් තාම ඇග හිරි වැටෙනවා
මට කෑ ගහන්න බෑ
දගලන්න බෑ මාව ජීවිතේ
කවදාවත් කවුරුත් මෙහෙම හිර කරලා නෑ,"කොහොමද උඹට ? ම්ම්ම්ම් ?” ආන්ටි මගේ කට ලෙහෙලා පෑන්ටිය
එලියට ගත්තා. "කොහොමද ? රසද ? " කියලා ආන්ටිගෙ කුණු පිරුනු කකුලක් මගේ කට
ගාවින් තියල "හ්ම් ඔය කකුල හොදට සුද්ද වෙනකන් සූප්පු කරපන් හ්ම් හ්ම් හොදට"
මට ටොකු කකා ආන්ටිගෙ කකුල් දෙකේ ඇගිල්ල ඇගිල්ල සූප්පු කර කර සුද්ද කරන්න උනා යටි පතුල්
ලෙව කාලා දිව ගෙවෙන්න වගේ නවත්තපු ගමන් ටොක්කක් වදිනවා සමහර වෙලාවට එක කකුලක් කටේ ඔබලා
අනිත් කකුලෙ ඇගිලි වලින් නාස් පුඩු වහනවා හුස්ම හිර වෙනකම්, ම ඒ එක්කම කෑම පිගානක්
අරන් පරිප්පු වගයක් විතරක් දාලා කකුල් වලින් ඒක ඇනුවා ඊට පස්සෙ ඒවා කකුල් වල ගාගන
"හ්ම් උඹට කන්න දෙන්නෙ ඔච්චරයි ඕනි නම් ලෙව කාපන් මගෙ කකුල් ආයෙ කන්න නෑ
" මට ආන්ටිගෙ කකුල් ලෙව කකා අර පරණ බතුයි පරිප්පුයි කන්න උනා කෑම එක ඉවර වෙනකන්
කකුල් ලෙව කන්න උනා කෑම එක ඉවර උනාට පස්සෙ වතුර එකක් පිගානකට දාලා "බීපන් ඕක හහ්
හහ් හා බල්ලා වගේ බීපන්" මට වතුර තිබහ වැඩි කමට ලෙව කාලා බොන්න උනා
මෙහෙම අපහාසයක්
ජීවිතේට වෙලා නෑ පස්සෙ මගෙ කටට ආයෙ පෑන්ටිය ඔබලා බැදලා දැම්මා, "හ්ම් වරෙන් දැන්
උඹට ඊලග දීමනාව දෙන්න" කියලා මාව කාමරේකට ඇදගන ගියා මගෙ කලිසමත් ගලවලා දැම්මා
පස්සෙ මගෙ කකුල් දෙක අරගන යටි පතුල් උඩට හිටින විදියට යකඩ මේසෙක බාර් එකකට තියලා බැන්දා
ඊට පස්සෙ තව රෙදි කෑල්ලක් අරන් මගෙ කට තවත් වැහෙන්න බැන්දා පස්යෙ ආන්ටි දිග වේ වැලක්
අරන් ඇවිත් "ඒක යටිපතුල් දිගේ පිරිමැද්දා එක පාරම තද හයියෙන් යටි පතුල් වලට ගහන්න
පටන් ගත්තා මම කෑ ගහනවා ඒත් මගේ හඩ පිට වෙන්නෙ නෑ ආන්ටිගෙ කිලුටු පෑන්ටියත් ආන්ටි වගේම
නපුරුයි මගේ හඩ පිට වෙන්න දෙන්නෙ නෑ පොඩ්ඩක්වත් ඒ වේදනාව මට වචන වලින් කියන්න බෑ, විනාඩි
දහයක් විතර නවත්තන්නෙ නැතිවම ගැහුවා මගේ යටි පතුල් පැලිලා මට දැනෙනවා ඒත් කිසිම අනුකම්පාවක්
නැති ආන්ටි තවත් ගහනවා මම කොච්චර දැගලුවත් වැඩක් නෑ. "හ්ම් සනීපද උඹට මතක් කරගනින්
උඹ මට අපහාස කරපු ව්දිය ඒකට තෑග්ග තමයි මේ" කියල මගෙ මූනට ලන් වෙලා මූණ වැහෙන්නම
කෙල ගැහුවා ඊට පස්සෙ සාය උස්සලා මගෙ මූණ වටේට චූ කරා,"සුවදද ? ආහ් ? උඹට සනීපද
දැන් ? ඔහොම හිටපන් දැන් මම මගේ වැඩ ටික ඉවර කරලා එනකම් පරයා" කියල ආන්ටි කාමරේ
දොර ලොක් කරලා යන්න ගියා. මට මොනවා කරන්නද කියලා හිතාගන්න බෑ හෙලවෙන්නවත් බැරි විදියට
අත් කකුල් බැදලා, කටෙන් වචනයක් පිට කරනවා කියන එක හීනයක් විතරයි, ගන්න හැම හුස්මකම
එන්නෙ ආන්ටිගෙ කෙල වලයි චූ වලයි ගද,අසරණ මම හැමදේම විදදරාගන ආන්ටිගෙ කාමරේ හිර වෙලා
හිටියා
ඉතුරු ටිකත්
ඉක්මනට දාන්නම් මගේ Blog ඒකත් එක්කම ඉන්න